Tętniakiem (aneurysm) nazywamy  każde nieprawidłowe poszerzenie naczynia tętniczego o więcej niż 50% prawidłowej szerokości.

Tętniaki najczęściej dotyczą tętnic mózgowych oraz aorty.

  Tętniaki aorty klasyfikowane są zgodnie z nazwą segmentu, którego dotyczą:

-         tętniak aorty piersiowej - dotyczy aorty wstępującej, łuku, aorty zstępującej,

-         tętniak aorty brzusznej,

-         tętniak piersiowo-brzuszny - zmiany obejmują całą aortę.

  Tętniaki mogą prowadzić do następujących powikłań:

-        ucisk na sąsiednie struktury przez stopniowo powiększający się tętniak,

-        rozwarstwienie ściany tętniaka,

-        pęknięcie tętniaka, prowadzące do wypłynięcia krwi poza naczynie i najczęściej zgonu. 

Ryzyko pęknięcia tętniaka aorty piersiowej o średnicy powyżej 6cm wynosi około 7% na rok, ryzyko pęknięcia tętniaka aorty brzusznej o średnicy 6 cm wzrasta do około 40% w ciągu 5 lat.

Po rozpoznaniu tętniaka aorty dalsze postępowanie zależy od jego wielkości, lokalizacji i istniejących objawów. Zawsze należy ściśle monitorować ciśnienie tętnicze, a w razie potrzeby włączyć leczenie farmakologiczne oraz zmodyfikować styl życia tak, aby do minimum ograniczyć czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy. Badania obrazowe (TK, MRI) pozwalają ocenić położenie i wymiary tętniaka oraz jego ewentualne powiększanie się wraz z upływem czasu.

Obraz tętniaka aorty wstępującej w badaniu CT (tomografii komputerowej)

Rekonstrukcja trójwymiarowa tętniaka aorty wstępującej w badaniu angio-CT

Leczenie chirurgiczne, albo poprzez wszczepienie stentu (w przypadku tętniaka aorty piersiowej zstępującej i brzusznej) albo operację wymiany tętniakowato poszerzonej części aorty (w przypadku tętniaka aorty piersiowej wstępującej, łuku aorty i aorty brzusznej). O kwalifikacji do operacji decyduje kardiochirurg i chirurg naczyniowy.

Poniżej przedstawiono zdjęcie tętniaka aorty wstępującej zrobione podczas operacji kardiochirurgicznej.

Więcej na temat operacji tęniaków aorty można znaleźć w dziale leczenie kardiochirurgiczne.